مناقصهفرایندی است که متقاضی محصول (اعم از کالا یا خدمت)، از طریق ایجاد رقابت،محصولی با کیفیات و کارکردهای مطلوب خود را به ازای پرداختن کمترین هزینه‌ی متناسب با آن کیفیات و کارکردها، به دست می‌آورد. به طور واضح‌تر، مناقصه فرایندی است که طی آن ارائه‌دهندگان محصول (کالا یا خدمت) تلاش می‌کنند تا ضمن حفظ «کم و کیف» محصول مورد نیاز مشتری، بتوانند طی یک مسابقه‌ی روشمند «قیمتی پایین‌تر» از دیگر رقبا (سایر مناقصه‌گران یا مناقصه‌کنندگان) را مطالبه کنند تا بدین وسیله مشتری را به انجام معامله باخود ـ در میان سایر ارائه‌ دهندگان محصول ـ ترغیب نمایند (حلاج، 1387: 27 و101).

با توجه به این تعاریف، باید بیان کرد که مناقصه‌گزار[1] دستگاهی است که قانون مناقصه را برگزار می‌نماید. مناقصه‌گزار می‌تواند شامل ارگانها و سازمانهای زیر باشد: قوای سه‌گانه‌ی جمهوری اسلامی ایران اعم از وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و مؤسسات و شرکت‌های دولتی، مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، بانک‌ها و مؤسسات اعتباری دولتی، شرکت‌های بیمه‌ی دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی، مؤسسات عمومی، بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی، شورای نگهبان قانون اساسی و همچنین دستگاه‌ها و واحدهایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر یا تصریح نام است. مناقصه‌گر[2] نیز شخصی حقیقی یا حقوقی است که اسناد مناقصه را دریافت و در مناقصه شرکت می‌کند (کمالان، 1389: 8).

 

و...